NEUJAHR.

''Yeah, I hate Ben too when he drinks and wants to do movies and all that shit, but you know, he's a nice guy.''

   Ποτό στο δεξί χέρι, τσιγάρο στο αριστερό, πηγαίνω στην άλλη άκρη του δωματίου ανάμεσα σε σώματα που κουνιούνται με ομοιόμορφα και παρόμοια μεταξύ τους μοτίβα, κοιτάζω λίγο γύρω μου, βλέπω μωβ και πράσινα εναλασσόμενα φώτα. Φέρνω το δεξί μου χέρι κοντά στο στόμα μου, μετά το αριστερό. Φυσάω καπνό πάνω σε έναν τύπο και του ζητάω συγγνώμη, μου χαμογελάει. Όλοι είναι πολύ ευγενικοί εδώ απόψε. Όταν τους σκουντάς σου λένε ''δεν πειράζει'' με χαμόγελο. Έχω καιρό να το δω αυτό. 

  Μπαλκόνι μαζί με τους άλλους. Κρύο αλλά μιλάμε και ξεχνιέμαι.

   ''Και πως σε λένε;''

   ''Γιωργο''

   ''Χάρηκα. Θέλεις τσίπουρο;''

   '''Οχι ευχαριστώ, θα δω πώς θα τα πάω με το ουίσκι για την ώρα.''

  Κοιτάζω γύρω, παντού γνωστοί. Όχι απαραίτητα παρέα αλλά σίγουρα πρόσωπα που έχω ξαναδεί κάπου. Λέω να μπω μέσα, το ποτό μου τελείωσε, δεν θυμάμαι το νούμερό του αλλά ούτως ή άλλως θα το ξαναγεμίσω. Με δυσκολία γίνομαι αντιληπτός στο μπαρ. Κάποια στιγμή βρίσκω το ποτήρι μου γεμάτο και σκέφτομαι να πάω στον διάδρομο να χαιρετίσω κανέναν να φαίνομαι και λίγο κοινωνικός. Δεν τα καταφέρνω και ιδιαίτερα. Παίρνω τον δρόμο του γυρισμού για την ''φάση''.

   ''Γεια, είσαι καλα; Εεε, πάω μέσα, θες να χορέψουμε;''

   ''Ναι.''

Προσπαθώ να συντονίσω το σώμα μου με το απέναντι με λίγη δυσκολία. Σκόρπιες σκέψεις πετάγονται στο κεφάλι μου, όπως η σκηνή στο Matrix, στην Zion, όπου όλοι χορεύουν drum & bass, ή κάτι τέτοιο τελος πάντων, αλλά κι εδώ καλά είναι. Η σκηνή στο πάρτυ στο Donnie Darko και άλλα 90s κλισέ.

   '''Εχεις τσιγάρα;''

   ''Ναι.''

   ''Θες να πάμε έξω;''

   ''Οκ.''

  Κρυώνω λίγο, αλλά όχι όσο περίμενα. Μόνο μία μπλούζα φοράω και βρέχει λίγο. Μερικές σταγόνες πέφτουν στα μαλλιά μου, αλλά δεν με πειράζει. Η μουσική ακούγεται αρκετά και έξω οπότε και ελπίζω να μην φαίνομαι εντελώς γελοίος που εξακολουθώ να χορεύω πιο χαλαρά. Από κάτω περνάει κόσμος και τον κοιτάω από την ασφάλεια του μπαλκονιού. Θα κάνω κι εγώ ένα τσιγάρο.

  Περνάει η ώρα. Ξαναμπαίνω. Χορεύω μαζί με δύο φίλους. Ελπίζω η ξανθιά απέναντι να μην με κοιτάζει επειδή χορεύω σαν τον Ian Curtis (δεν είναι κομπλιμέντο). Γυρίζω στον Χρήστο. Του φωνάζω στο αυτί ''Zion!''. Με κοιτάζει και χαμογελάει. 

  Έφυγαν πολλοί χωρίς να με χαιρετίσουν. Δεν κρατάω κακία (''ναι, αλλά γράφεις για αυτο...''). 200 τσιγάρα. Αυτή είναι η καλύτερη πρωτοχρονιάτικη ταινία. Αναρωτιέμαι πόσοι την έχουν δει. Αναρωτιέμαι αν όντως κάπνισα 200 τσιγάρα απόψε πίνοντας και χορεύοντας. Αυτό θα ήταν μια καλή εξήγηση για την κατάσταση του λαιμού μου. Δεν έχει σημασία. Κοίταξα έξω από το παράθυρο, ξημέρωσε, όλα τελείωσαν για μένα, προσγειώθηκα. Πάω να ξαπλώσω με τον πιο kinky εραστή που είχα ποτέ, τον πονοκέφαλο. Ευτυχισμένο το 1984.