Πέμπτη 12 Φεβρουαρίου 2015

Ροζ λαγός.


200 Cigarettes παλι


Παίζω με το τσιγάρο στο στόμα σχεδόν νευρικά, υγραίνεται στα χείλη μου, πληγώνεται στα δόντια μου, λύνεται και βγαίνει από τα ρουθούνια μου γκρίζο και ρευστό στον αέρα. Το κρύο μου παγώνει τη μύτη και τα μάτια, το χέρι μου κρατάει αγκαλιά ένα μπουκάλι μπύρα μισό και περπατάω ανάμεσα σε κόσμο ντυμένο με όμορφες στολές χαμογελώντας. Μία πιτσιρίκα ντυμένη καλόγρια με σταματάει και βάζει στα μούτρα μου έναν τεράστιο ξύλινο σταυρό. Τον φιλάω, σταυροκοπιέμαι και της λέω ένα ευλόγιcon, έτσι για το καλό, γελάει και γυρνάει στις φίλες της.
Ένας μεγάλος ροζ λαγός περνάει, με το κεφάλι του να πηγαίνει δεξιά-αριστερά και σκέφτομαι wake up Donnie, διψάω και πίνω μια γουλιά μπύρα, ενώ τα κορίτσια ξενυχτάνε με ένα μυστικό. Έτσι είμαι κι εγώ, κουτσομπολεύω λίγο με την Ο. που φοράει το φουλάρι της σαν μουσουλμάνα και οι άλλοι χορεύουν. Με πήρε η Μ. να δει τι κάνω, τι καλή, άλλη δεν θα με έπαιρνε. Δεν έπρεπε να φάω όλα τα μπισκότα στο σπίτι, τώρα θα αναγκαστώ να πάρω σοκολάτα, δε γαμιέται, ο,τι έγινε έγινε, θα το πιω κι αυτό το ποτήρι, θα πιω κι άλλο ένα, ευχαριστώ.
Δύο μεγάλα μπουκάλια μουστάρδας θηλυκά χορεύουν αγκαλιά παθιασμένα και φτιάχνουν υλικό για εφιάλτες από αυτούς που βλέπεις άμα φας πολύ και κοιμηθείς αμέσως. Γελάω και στρίβω τσιγάρο. Αμαρτία είναι, αλλά μερικές φορές το αλκοόλ και το τσιγάρο με πνίγουν κι ας βγαίνουμε μαζί από τα δεκαπέντε. Μου πήραν δώρο έναν ωραίο πονοκέφαλο και μου τον δίνουν με κόκκινο φιογκάκι σε πάρτυ έκπληξη που οργάνωσε η δυνατή μουσική του μαγαζιού. Οι άνθρωποι της παρέας πάνε να χορέψουν κι άλλο αλλού, εγώ δεν είμαι για πολλά απόψε. Τους στέλνω φιλία και περπατάω με την Α. για τα σπίτια μας.
Παραλίγο να ξεχάσω την σοκολάτα με όλη την ίντριγκα της βραδιάς, πάμε ρε Α. από το περίπτερο. Πήρα αυτή την ωραία σοκολάτα που έχει αλάτι και αγαπιόμαστε, την έβαλα στην τσέπη μου με ένα κρυφό χαμόγελο και μόλις πάω σπίτι θα την πετάξω στο κρεβάτι και θα της δίνω παθιασμένα φιλιά μέχρι να λιώσει.
Κρυώνω. Δεν ανεβαίνεις από μένα να κάνεις ένα τσιγάρο; Θα ανέβω. Ανεβαίνω στο σπίτι της Α. με την Α., αράζουμε στο σαλόνι, καπνίζω και η Ρ. νιαουρίζει εκνευρισμένα και με κυνηγάει απόψε. Την αγνοώ επιδεικτικά για να νιώσει άσχημα. Η Α. μισοξαπλώνει στον καναπέ απέναντι και μιλάμε για μαλλιά, πάρτυ μασκέ, ουίσκια, σειρές και πάστες σοκολάτας. Σε λίγο θα έρθει ο Ν. και θα βγούμε στο διαστημικό κενό που υπάρχει έξω από το σπίτι της Α. και θα πάμε στο δικό μου. Ντύνομαι με μισόκλειστα μάτια, καληνύχτα Α., καληνύχτα Ρ. καριόλα. Κρύο, αέρας, υγρά φώτα και επιπλέω στο διαστημικό κενό κι ελπίζω να βρω τον δρόμο για το σπίτι και απόψε και όταν πάω σπίτι να είμαι στην ίδια διάσταση με χτες.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου