Σάββατο 5 Δεκεμβρίου 2015

Weightless again.

What are you dreaming of?


Μερικές μέρες νιώθω πως ο θάνατος θα έχει γεύση ουίσκι και χαράς. Θα μου μιλήσει και θα το συζητήσουμε λίγο, ώριμα, θα συμφωνήσω στα επιχειρήματά του και θα είμαστε εντάξει. Θα κάτσουμε λίγο να κάνουμε κανά δυο τσιγάρα και να πιούμε και ένα καλό μπέρμπον και θα γελάσουμε. Φεύγοντας θα δώσουμε και τα χέρια σαν τζέντλμεν.
Και θα κάτσω αναπαυτικά και θα χαμογελάω, δίπλα από το σπίτι θα είναι το δάσος καταπράσινο και μεσημεριανό, με παιχνιδιάρικους ήχους. Και θα μαθαίνω για όλα τα ωραία πράγματα που κρύβονται στο δάσος την ώρα που θα φεύγω.
Και θα μου πει να μην ανησυχώ και ότι είναι σαν τα ταξίδια που κάνω τα βράδια κι εγώ θα γελάσω και θα του πω οτι το ήξερα από πάντα. Μα θα του πω ότι φοβάμαι και θα μου κρατήσει το χέρι σφιχτά και θα δακρύσω. Αλλά θα μου πει:

''Γιατί κλαις; Πάλι θα βλέπεις τα δάση και τη νύχτα τα αστέρια θα είναι πιο φωτεινά και πιο κοντά από ποτέ, ο μάθεις την γλώσσα του νερού που κυλάει στα βουνά, θα κουρνιάζεις στα δέντρα και θα μάθεις τι λέει ο άνεμος τις νύχτες που παραπονιέται. Τώρα θα πετάς κιόλας.''

Και θα του πω ότι έχω και μία αγάπη κάπου. Θα μου πει ότι θα με βρει όμως και θα ταξιδεύουμε μαζί, εξερευνητές αστεριών και θαλασσών και θα μιλάμε με ομίχλη. Σε αυτό το σημείο θα χαρώ και θα νιώσω ότι τον καθυστερώ γιατί έχει κι άλλες δουλειές αλλά θα μου πει ότι δεν έχει πρόβλημα.

Θα είναι δροσερό μεσημέρι και θα κοιτάζω έξω από το παράθυρο, τα πουλιά θα ακολουθούν την ανάσα μου περιμένοντας, το δάσος θα φτιάξει μια ζωντανή σπηλιά που θα με καλεί. Αυτός θα μου πει:

''Θα τελειώσει πριν το καταλάβεις, πάρε μια βαθιά ανάσα. Είναι σαν να γεννιέσαι αλλά ανάποδα. Το χεις ξανακάνει, δεν το θυμάσαι.''

 Θα χαμογελάσω και θα περάσω στην άλλη πλευρά πετώντας όπως κάνω τα βράδια που φεύγω από το δωμάτιό μου με την ομίχλη και μαθαίνω πως να πετάω ενώ το σώμα μου κοιμάται. Θα αφήσω το σπίτι πίσω μου και θα τραβήξω για το δάσος να ξεκουραστώ στο νωπό χώμα και να δω τον μεσημεριανό ήλιο με τα καινούρια μάτια μου.
Μερικές μέρες σαν σήμερα νιώθω ότι ο θάνατος θα έχει τη μυρωδιά των φύλλων μετά τη βροχή και την ζεστασιά της Κυριακής. Λατρεύω αυτές τις μέρες.