Σάββατο 9 Μαΐου 2015

Why Taj Mahal feel so bad?

Heartworn Highways-1976


Το κεφάλι μου είναι βαρύ και τα μάτια μου κλείνουν. Νιώθω την νυχτερινή ψύχρα να μου χαϊδεύει τα χέρια και το πρόσωπο. Έχω μαζέψει δίπλα μου αρκετά κουτιά μπύρας από αυτή τη φτηνή την μαυροκόκκινη. Έχει αστέρια απόψε και τα σπίτια τα κρύβουν, αλλά μου αρκεί αυτό που στέκεται πάνω από το απέναντι σπίτι. Ανάβω το τσιγάρο που παίζω για ώρα στα δάχτυλά μου και ο καπνός περνάει σχεδόν από μέσα μου, μόλις που είμαι αρκετά συμπαγής για να τρέξει το οινόπνευμα μέσα στο αίμα μου. Ευτυχώς.
Κοιτάζω τους γύρω μου με προκλητικά χαζό βλέμμα μέσα από τα μαύρα γυαλιά μου και αυτοί ανταποδίδουν. Τα μάτια μου βλέπουν θολά. Αποκοιμιέμαι αγκαλιάζοντας τον ουράνιο θόλο και στο μυαλό μου να τρέχουν οι προηγούμενες ζωές μου, να με φωνάζουν να τις δω απόψε στα όνειρά μου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου