DCLXVI

Ποιος ειδε τα φυλλα τα υγρα;
Σε κλειδαροτρυπες ουρλιαζουν
με σκυλια σαν συρματα που μονα τους
σκουριαζουν, χωρις τη γευση
του αρρωστου αιματος
στα καρφια τους

Κι οταν μιλανε τα χαρτινα καραβια
στα συννεφα
σερνονται εντομα
και ανθρωποι στο πρωϊνο χωμα,

στο παλιο χρωμα που εχει
το γυαλινο συμπαγες ματι
του ποταμου.
Και ξανα απ' την αρχη.


Ουτούμνο