|
Daniel Clowes- Like a Velvet Glove Cast in Iron |
Κι όπως μπλέκει ο χρόνος μας, κρατιέμαι στο όριο και σε βλέπω πραγματικά μόνο σε ένα φιλμ νουάρ, σε μία σκοτεινή κλειδαρότρυπα, με σπασμωδική αναπνοή και το φως να με προδίδει. Τα βήματά μου ελαφρά και ο σφυγμός μου οργιαστικός. Ο καπνός μου καίει τα μάτια και τα άκρα μου κινούνται ακανόνιστα στο παιδικό μου παιχνίδι που ξαφνικά έγινε πραγματικότητα. Πραγματικότητα ανεκπλήρωτη και ανελέητα τυλιγμένη με τα σάβανα του χρόνου που κρατάς ακίνητο χωρίς να το ξέρεις.
Ουτούμνο
omorfo!
ΑπάντησηΔιαγραφή