25 Year Old Party People.

Tag yourself.

Σε λίγη ώρα παίζει η μπάντα που ήρθα να δω, αλλά βαριέμαι να μπω μέσα, έχω πληρώσει τις μπύρες μου και θέλω να κάνω απόσβεση στο πεζούλι. Ήσουν εκεί κι εσύ αλλά δεν έδωσα σημασία πέρα από το psycho mood που κεράσαμε την παρέα, η άλλη κοπέλα, η μικρή, μου έλεγε πόσο της είχα λείψει όταν με είχε πετύχει τα χριστούγεννα και πόσο της αρέσει το χαμόγελό μου και μετά ήρθες εσύ και μπουμ, στρόβιλος πληροφοριών και παράνοιας, αυτή έφυγε και με αγκάλιασε σφιχτά κι εγώ θύμωσα μαζί σου.  Μετάνιωσα που δεν σήκωνα τηλέφωνο όταν με έψαχνες στο πάρτυ, αλλά δεν θα στο πω ποτέ κατάμουτρα.

The one at the Beach.

Ευτυχώς που με ξύπνησες από το χανγκόβερ μου και με τράβηξες στην παραλία, αλλά αν δεν ήταν οι κοπέλες δεν θα πάταγα. Έκανε κρύο και η μία μου καβάτζωσε το φούτερ (κλασσικό) και η άλλη την πετσέτα. Θέλω πάλι παραλία με τις φίλες σου και βόλτα με το αμάξι και να ακούμε knife party και θα το μάθεις σε λίγες ώρες.

Summertime.

Έι, ήρθε ο κολλητός μου και τον βοηθήσαμε στη μετακόμιση, το σπίτι είναι όπως το είχα ονειρευτεί, σπουδαία πράγματα θα συμβούν εκεί μέσα, αλλά αυτό φαντάζομαι ότι σκεφτόταν για το σπίτι της και η Janis Joplin, αλλά πέθανε εκεί από overdose, οπότε ίσως πρέπει να προσέχουμε.

This is what a millenial looks like.

Κλέβω τσιγάρα και τα βάζω στο στόμα μου κοροϊδευτικά, προσπαθούμε να παραγγείλουμε μπύρες και σου στέλνω φώτος, μου μιλας για μωραγατιά και με λες ''μάτχια μου''. Καλούμε κόσμο και θα πιούμε το τελευταίο μου χόρτο με τον john. Προσπαθώ να διαλέξω δίσκο του Mac Demarco και να στρίψω ταυτόχρονα.

Why can't I get just one kiss?
There may be some things that I wouldn't miss,
but I look at your pants and I need a kiss.

Hippity hoppity, get off my property.

Είπες ότι θα έρθεις να με δεις, ότι θα περνούσαμε μέρες μαζί αλλά δεν ήρθες, μου στέλνεις σέλφι με τα μαλλιά σου και την κουβερτα σου, σου στέλνω σέλφι με τα ποτά μας και το φούτερ μου, είχες πει ότι θα ερχόσουν, θα πηγαίναμε στον Matt Elliot και θα αράζαμε στο λιμάνι αλλά δεν ήρθες, οπότε για να σε εκδικηθώ έμεινα σπίτι με τα παιδιά, ήπιαμε πεντακόσιες σαρανταογδόντα μπύρες και ξύπνησα σε έναν καναπέ που δεν με χωράει. 

Waking up.

 Ο ύπνος μου σπάει από σποραδικούς ήχους και τραντάγματα, ξυπνάω μέσα στην κουκούλα μου να κρυώνω και τα μάτια μου βαριά. Το φως είναι λευκό, αυτό που έχει η μέρα μετά την βροχή, δεν θυμίζει μεσημέρι. Σιγά σιγά θυμάμαι το μέρος από τα σχήματα και το βάρος του αέρα.

 Ενώ κοιμόμουν ονειρεύτηκα καλοκαίρι και νερό κι εσένα, μα τα πρόσωπά μας ξεθωριάζουν και μου φαίνονται αστείες οι κινήσεις μας, οι δικές μας, ο κώδικάς μας, μα κάθε σκέψη την νιώθω στο στομάχι μου. Προσπαθώ να ξυπνήσω ολόκληρος και αναρωτιέμαι τι βλέπεις αυτή την στιγμή, τι νιώθεις. Κρυώνεις, κοιμάσαι, πεινάς, γελάς, διαβάζεις, χαζεύεις, ερωτεύεσαι, κοιτάς έξω από το τζάμι σου το κενό και κρατάς τον καφέ ξεχασμένο στο χέρι, προσπαθείς να ξυπνήσεις; Μιλάς ποτέ για μένα όταν είσαι μονη σου; 

 Κρυώνω αλλά βαριέμαι να σκεπαστώ, αυτός είμαι πια. Κοιτάζω εξω από το τζάμι και αναρωτιέμαι που είσαι και πότε άρχισα να ακούω múm. Πόσο τέλεια είναι η ζωή σου, πίνεις περισσότερο από παλιά, μαγειρεύεις, δουλεύεις, κοιμάσαι καλά, βλέπεις Φιλαράκια τα σαββατοκύριακα στην τηλεόραση; 

 Αύριο πάω σπίτι μετά από καιρό. Θα αράξω στο δωμάτιό μου πρώτη φορά μετά από πολύ κρύο. Θα φάω φαγητό φτιαγμένο για ανθρώπους, θα νιώσω ζέστη, θα δω τους δικούς μου, θα πιω με τους φίλους μου. Θα δω Φιλαράκια το σαββατοκύριακο στην τηλεόραση. Σε λίγες μέρες γίνομαι ένα τέταρτο του αιώνα (τρομακτικό ε;) και κάποιο βράδυ θα αποκοιμηθώ κάπου αγκαλιά με ένα μπουκάλι και τον Βασίλη. Και όταν με ρωτήσουν "τι έχεις;", δεν θα ξέρω από που να αρχίσω.

This.

Wake up Donnie.

Κοιμάμαι, ξυπνάω, πεθαiνω και στοιβάζομαι σε φορτηγά, τα χέρια μου γέρασαν από το κρύο και τα κοιτάζω μέσα από στρώσεις νύστας. Τα όνειρά μου έχουν αλλάξει εδώ και καιρό αλλά θυμούνται πώς ταξιδεύω μέσα από τις σήραγγές τους. Μου λεiπει η ζέστη, μου λεiπουν τα χρώματά σου, μου λεiπει να κοιμάμαι όπως κοιμούνται αυτά που μόλις γεννήθηκαν.